Paweł Witkowski - Pablo został pochowany w Liszkach

Kolega Paweł Witkowski, bardziej znany jako Pablo, został pochowany w rodzinnym grobowcu w Liszkach pod Krakowem, 14 października 2020 r. Żegnali Go: syn, najbliżsi, przyjaciele i koledzy z lat działalności opozycyjnej. Mowę pożegnalną wygłosił Bogusław Sonik przewodniczący Stowarzyszenia maj ’77, w imieniu środowiska Studenckiego Komitetu Solidarności, z którym Paweł Witkowski współpracował.

Jan Ciesielski przekazał synowi Piotrowi Plakietę Nagrobną Medalu „Dziękujemy za wolność’, którym Paweł Witkowski został uhonorowany wraz z innymi koleżankami i kolegami z przedsierpniowej opozycji w 2015 roku. Wspominał także o swoich spotkaniach w domu, którego Pablo użyczał dla celów konspiracyjnej Solidarności, m.in. dla TKK. Złożony został także wieniec oraz zapalony znicz z tym samym symbolicznym dowodem wdzięczności oraz przekazane kondolencje od środowiska ludzi Solidarności.

Przed południem w kościele św. Katarzyny (u Augustianów) odbyła się msza pogrzebowa.

Poważna sytuacja epidemiczna, jaka panuje w kraju, szczególnie w ostatnich dniach, nie pozwoliła wielu osobom na uczestnictwo w ceremonii pogrzebowej.

Żegnaj Pablo, wyrażamy wdzięczność za Twoją postawę i działalność w demokratycznej opozycji.
Spoczywaj w pokoju.

Stowarzyszenie „Sieć Solidarności”

Zdjęcia wykonała koleżanka Wiesława Ciesielska i Grzegorz Krzysztofowicz

***

Paweł Witkowski - (ur. 21.07.1956 w Krakowie, zm. 02.10.2020 r. tamże), w latach ’80 ub.w. studiował etnografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był związany z opozycją od 1977 roku, współpracował ze Studenckim Komitetem Solidarności, był drukarzem wydawnictw NOWa, Krakowskiej Oficyny Studentów. Jesienią 1980 wraz z Bożeną Jasiak utworzyli niezależne wydawnictwem Alfa. W 1981 był drukarzem Małopolskiej Solidarności.
Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. został internowany w Nowym Wiśniczu, a następnie w Załężu k. Rzeszowa, Kielcach-Piaskach. Zwolniony 23 lipca 1982 r. Po wyjściu z internowania przez kilka miesięcy współkierował podziemną poligrafią RKW Małopolska, wydającą m.in.: „Biuletyn Małopolski”, „Serwis Informacyjny”, „Aktualności”. Później, z innymi utworzył Bibliotekę Wolnej Myśli(1982-1987). Działał w ukryciu, gdyż był poszukiwany przez służbę bezpieczeństwa, która prowadziła w jego sprawie tzw. SOS/SOR krypt. „Krzykacz”.
W 1987 r. udało mu się wyjechać do Francji, gdzie przebywał i pracował do 1991 r.Po powrocie do kraju imał się różnych zajęć. Utworzył także Niezależne Obywatelskie Centrum Badania i Monitoringu Stopnia Zdeprawowania, Demoralizacji i Patologii w Policji, którego był prezesem. Paweł Witkowski doprowadził do skazania byłych funkcjonariuszy SB za znęcanie się nad nim podczas przesłuchań w 1980 r.

Za swoją postawę i działalność był wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015), uhonorowany Medalem „Niezłomnym w słowie” oraz Medalem „Dziękujemy za wolność (2015).